Leidinggeven is verbinding aangaan. Vooral in ziekenhuizen waarin je te maken hebt met veel disciplines, belangen en emoties draait het erom dat je met elkaar in gesprek gaat en blijft om samen vooruit te komen. Het echt (willen) luisteren, de collega’s zien en ruimte geven voor emoties zijn belangrijk, maar ook verwachtingen helder uitspreken naar elkaar en besluiten durven nemen.
Van diversiteit naar gezamenlijke focus
Op een grote of diverse afdeling is het onmogelijk dat iedereen altijd hetzelfde denkt. Diversiteit zit ook in hoe mensen denken, doen en samenwerken. Door dit te benoemen en steeds terug te komen op een gezamenlijke bedoeling kun je ervoor zorgen dat we toch dezelfde kant op bewegen welke aansluit bij de patiëntenzorg. Het inzicht geven in het belang van ieders bijdrage in alle werkzaamheden en steeds benoemen van de verbeteringen, hoe klein ook, geeft energie en maakt duidelijk dat we niet langs elkaar heen werken maar het met elkaar doen. Die werkstijl maakt dat we samen betere oplossingen vinden en ook beter samenwerken.
Echt leiderschap gaat over wat je samen bereikt
Voor mij is leidinggeven geen vast recept, maar een voortdurend balanceren tussen aardig en duidelijk zijn, tussen luisteren en richting geven en tussen ruimte geven aan verschillen en samen één koers varen. Iedere situatie vraagt ook om opnieuw af te stemmen en bij te stellen. Wat ik heb geleerd, is dat écht leiderschap niet draait om jezelf, de leidinggevende, maar om wat je met elkaar mogelijk maakt. Wanneer medewerkers zich gezien voelen en je laat weten waar je naartoe wilt dan ontstaat ook binnen teams beweging en maak je het verschil.
Misschien is dat wel de belangrijkste vraag die je jezelf als leidinggevende steeds weer mag stellen: hoe zorg ik ervoor dat anderen kunnen groeien, zodat wij samen vooruitkomen?
Deze blog is geschreven door Erna Stappenbeld
