Vanuit het regionale samenwerkingsproject, waar ik momenteel projectleider ben, zitten we op dit moment in een fase waarin meerdere lijnen samenkomen en er belangrijke besluiten genomen moeten worden. Er wordt door veel mensen hard gewerkt om alle lijnen bij elkaar te brengen en alles op tijd klaar te krijgen.
Terugkijkend op deze week, viel het me op dat in de gesprekken en overleggen, door mensen de positieve toon werd gekozen. Mensen elkaar heel bewust complimenten gaven en er werd gerefereerd aan wat we allemaal al hebben bereikt en dat we het samen doen.
Blijkbaar wordt het niet alleen door mij gevoeld dat het juist nu belangrijk is om het samen te doen, het juist nu belangrijk is om naast elkaar te gaan staan en je niet te (laten) verleiden tot tegenstellingen.
Hoe mooi is het dan om te zien dat mensen het belang daarvan ervaren en daar naar handelen. Dat mensen gezamenlijk de schouders onder het initiatief zetten en waardering hiervoor naar elkaar uitspreken.
Maar waarom gaat dat in dit project zo en zie je ook initiatieven waarin, als het spannend wordt, het niet lukt om naast elkaar te blijven staan. Dit was de vraag die ik mezelf stelde op deze druilerige laatste dag van de week.
Volgens mij zijn dat vragen die voor elk initiatief, voor elke organisatie of voor elke groep geldt die samen iets voor elkaar wil krijgen. En volgens mij is het antwoord eigenlijk niet zo ingewikkeld. Houdt helder voor ogen wat je samen wil bereiken. Neem en geef verantwoordelijkheid en doe het samen ook of juist als het spannend wordt!