Terwijl ik gisteren boodschappen deed, in een ook nog vrijwel lege supermarkt door de protesten van boze boeren, viel me op hoe stil het was.
Het lijkt erop dat mensen, door de maatregelen, elkaar in vele opzichten op afstand houden.
We komen niet in elkaars nabijheid, we raken elkaar niet aan en we beperken ons spreken tot het hoogst noodzakelijke, omdat spreken en luisteren best lastig is met een mondkapje.
En ik weet niet hoe het u vergaat, maar ik heb al meermalen gehad dat ik goede bekenden niet herkende omdat ik alleen de ogen zag boven de mondkap.
Wie had vorig jaar om deze tijd kunnen bedenken dat we voor de tweede keer in een lockdown zitten, dat we met mondkapjes in de winkel boodschappen doen en dat we elkaar begroeten met een lichte buiging.
Dit lijken dingen uit een andere wereld, maar is al vrijwel het hele jaar onze werkelijkheid.
En wie had kunnen bedenken dat “afstand” of “distance” misschien wel de meest gebruikte woorden zijn in 2020.
En juist in de situatie waarin we nu zitten is elkaar opzoeken, elkaar benaderen en met elkaar communiceren van belang, maar lijkt ook heel lastig. Want naast dat we elkaar fysiek op afstand moeten houden, maakt de onzekere situatie dat veel mensen ook van elkaar verwijderen.
Daarom dan ook onze wens “Crossing the distance”.
Laten we naar elkaar omkijken, elkaar groeten ondanks de mondkapjes en begrip hebben voor elkaar. Dat is elk jaar van belang, maar in deze situatie vraagt dit net iets meer aandacht en maakt juist nu een groter verschil.
Wij wensen iedereen alle goeds voor 2021. En wij nemen ons nog meer voor om de afstand te overbruggen en we zoeken graag de verbinding.