Zo na een week vakantie begint het te kriebelen, komen de gedachten en de gesprekken op gang en is de stroom van ideeën bijna niet te stoppen.
Weer terug heb ik zin om weer te beginnen, heb ik te veel ideeën om op te noemen en moet alles en iedereen mijn ideeënstroom aanhoren.
Herken jij ook het begin van deze gedachtestroom? Zo ’s avonds tijdens je vakantie, bij een drankje in een luie stoel of tijdens het eten, je telefoon, agenda en horloge ver weg, geïnspireerd door leuke gesprekken, boeken of artikelen en lekker uitgerust krijg ik zo na een week vakantie allerlei ideeën en maak ik plannen over dingen die ik na de vakantie wil doen, ga uitwerken of oppakken.
In de afgelopen periode hebben we met z’n allen ook de nodige tijd gehad, al dan niet gedwongen, om stil te staan. De eerste weken van onze intelligente lockdown was voor veel mensen een abrupte en gedwongen periode van stilstaan. Stilstaan niet voor iedereen, zeker niet voor veel mensen in de zorg. Maar voor heel veel mensen gold dat wel.
Maar blijkbaar is alleen stilstaan niet voldoende om die afstand te nemen die, althans voor mij, leidt tot die stroom van ideeën en bijbehorende energie om ideeën te ontwikkelen en ook in uitvoering te brengen.
Ik geniet altijd erg van mijn vakantie, maar ik geniet zeker ook van het gevoel dat een paar weken stilstand tot stand brengt. Die hernieuwde energie, die frisse ideeën en het plezier om daar mee aan de slag te gaan.
En dat is het leuke van de eerste weken na de vakantie, waar ik nu midden in zit. Mijn ideeën delen met anderen, de vage ideeën uit de vakantie tot concrete plannen maken en die ten uitvoer brengen. En dan stellen we.. stilstand is achteruitgang? Nou, ik herken me meer in stilstand leidt tot beweging en ik hoop dat dat niet alleen voor mij geldt, want dat gun ik iedereen.